ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ทิน ๒, ทิน- '

    ทิน ๒, ทิน-  หมายถึง [ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ทิน ๒, ทิน-

    [ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

  • ทินกร

    [ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).

  • ทินศูนย์

    [ทินนะ-] น. วันร้าย (ใช้ในตําราหมอดู).

  • ทินาท

    (โหร) น. เวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงเที่ยงวัน.

  • ทิพ, ทิพ-

    [ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).

  • ทิพ, ทิพ-

    [ทิบ, ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก; วัน. (ป., ส. ทิว). ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. (ป. ทิพฺพ; ส. ทิวฺย).

  • ทิพจักขุ

    [ทิบพะจักขุ] น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ป. ทิพฺพจกฺขุ; ส. ทิพฺยจกฺษุ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒